Η Δάφνη που λέτε ήταν ένα μικρό κουτάβι, που λεγόταν Jarvis. Η οικογένεια που την είχε την έχασε στο Μοσχάτο στις 5 Ιουλίου 2009. Δεν τους ξέραμε, δεν τους ξέρουμε. Είχαν καταχωρήσει την αγγελία τους στο adespoto.gr.
Μάλιστα οι ιδιοκτήτες της τότε έγραφαν: Είναι 4 μηνών και φορούσε ένα φούξια περιλαίμιο. Υπάρχει περίπτωση να έχει κλαπεί γι αυτό παρακαλούμε θερμά όποιον δει ένα "ύποπτο" νέο κουτάβι στη γειτονιά να ενημερώσει. Μας λείπει πολύ, ευχαριστούμε θερμά.
Έτσι ήταν η μικρή όταν χάθηκε...
Μετά από 10 μήνες, σχεδόν έναν χρόνο, η Δαφνούλα ή Jarvis βρέθηκε στη Νέα Σμύρνη.
Γνωστή φιλόζωη της περιοχής την θεώρησε σαν ένα από τα δεκάδες σκυλάκια που κάποιοι αφήνουν στη περιοχή όταν πια τα βαρεθούν. Όπως διαπιστώθηκε ήταν στειρωμένη πράγμα περίεργο, αφού όταν χάθηκε ήταν πολύ μικρή για να έχει στειρωθεί. Είτε κάποιος Δήμος την στείρωσε και την ξανάφησε στο δρόμο χωρίς φυσικά να κάνουν τον κόπο να κοιτάξουν τις αγγελίες-άλλωστε ένα συνηθισμένο μαύρο σκυλί ήταν- ή ακόμα χειρότερα κάποιος την βρήκε, την στείρωσε αλλά για κάποιο λόγο την παράτησε στο δρόμο.
Η φιλόζωη λοιπόν την πήρε, την έβαλε σε πανσιόν και καθώς αναζητούσε ένα σπίτι για αυτήν, έπεσε πάνω στην αγγελία της, ως χαμένης. Παρότι η σκυλίτσα ήταν πάνω από 1 έτους πλέον, τα έμπειρα μάτια της φιλόζωης κατάλαβαν την ομοιότητα. Αρχίσαμε όλοι να συγκρίνουμε και να λέμε ''ναι, είναι το ίδιο ζώο!''. Και σιγά σιγά μια μικρή πλημμύρα χαράς και αισιοδοξίας άρχισε να φτάνει. Πιστεύαμε βλέπετε ότι οι ιδιοκτήτες της θα χαιρόντουσαν όταν θα τηλεφωνούσαμε και θα τους λέγαμε ότι το τόσο αγαπημένο τους κουτάβι ζει, βρέθηκε και είναι καλά!
Κάποιοι ονειρευόμασταν τη στιγμή που θα ξανασμίξουν σκυλίτσα και δίποδοι και θέλαμε να δουμε τις αντιδράσεις.
Μα το όνειρο κατέρρευσε. Οι ιδιοκτήτες πλέον είχαν άλλο σκύλο, ζούσαν αλλού και γενικώς...δεν υπήρχε χώρος στην καρδιά τους φαίνεται για την κάποτε αγαπημένη τους Jarvis.
Η Jarvis λοιπόν ασφαλής στα χέρια της Νάντιας αποφασίζει να ξεχάσει το παρελθόν της, όπως την ξέχασε και αυτό και μετονομάζεται σε Δάφνη! Μπαίνει σε αγγελίες και αναζητά μια οικογένεια...Περιμένει, περιμένει, περιμένει. Μα δεν της είπε φαίνεται κανείς ότι στην Ελλάδα αν είσαι μαύρος σκύλος έχεις τόσες πιθανότητες να υιοθετηθείς, όσες και να ταξιδέψεις στο φεγγάρι...
Τελικά, η τύχη χαμογέλασε και πάλι στο όμορφο αυτό εβένινο πλάσμα, γιατί είχε , έχει και θα έχει
αστεράκι πάνω απ το κεφάλι της. Μία οικογένεια από την Ελβετία ενδιαφέρθηκε να την υιοθετήσει και αφού έγιναν όλες οι απαραίτητες προετοιμασίες και έλεγχοι, η Δαφνούλα μας ξενιτεύτηκε.
Πήγε στην Ελβετία όπου μπορεί να υπερηφανεύεται πως είναι μαύρη και να μην θεωρείται μειονέκτημα ή ασχήμια.
http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/10/blog-post_8543.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου