Συνέβη πριν λίγο στη διασταύρωση των οδών Σολωμού και Αργοστολίου:
Ο δυνατός αέρας που φυσά, παρέσυρε μια μεγάλη λαμαρίνα, προφανώς από τη ταράτσα κάποια πολυκατοικίας και κατέληξε στο δρόμο ευτυχώς πάνω σε κάποιο αυτοκίνητο και όχι στο κεφάλι κάποιου περαστικού.
Και επειδή έχουμε μάθει να τα βάζουμε μόνο με το Δήμο, το Κράτος κτλ, νομίζω ότι έχει έρθει πλέον η ώρα να τα βάλουμε και με το κακό μας εαυτό! Όλοι μας, αν όχι οι περισσότεροι έχουμε καταντήσει τις ταράτσες μας υπαίθριες χωματερές! Ότι μας είναι άχρηστο και περισσεύει το πετάμε χύμα χωρίς να σκεφτόμαστε ότι ένας δυνατός άνεμος μπορεί να μετατρέψει τη κάθε λαμαρίνα, το κάθε ντενεκέ, τη κάθε σανίδα σε φονικό όπλο αν καταλήξει στο κεφάλι κάποιου περαστικού από τα 15-20 μέτρα που έχει ύψος μια πολυκατοικία! Δεν είπαμε να δημιουργήσουμε πράσινες ταράτσες όλοι στα σπίτια μας αλλά ας δείξουμε λίγη ωριμότητα και ενδιαφέρον σε μικρά και απλά πράγματα.
Ο δυνατός αέρας που φυσά, παρέσυρε μια μεγάλη λαμαρίνα, προφανώς από τη ταράτσα κάποια πολυκατοικίας και κατέληξε στο δρόμο ευτυχώς πάνω σε κάποιο αυτοκίνητο και όχι στο κεφάλι κάποιου περαστικού.
Και επειδή έχουμε μάθει να τα βάζουμε μόνο με το Δήμο, το Κράτος κτλ, νομίζω ότι έχει έρθει πλέον η ώρα να τα βάλουμε και με το κακό μας εαυτό! Όλοι μας, αν όχι οι περισσότεροι έχουμε καταντήσει τις ταράτσες μας υπαίθριες χωματερές! Ότι μας είναι άχρηστο και περισσεύει το πετάμε χύμα χωρίς να σκεφτόμαστε ότι ένας δυνατός άνεμος μπορεί να μετατρέψει τη κάθε λαμαρίνα, το κάθε ντενεκέ, τη κάθε σανίδα σε φονικό όπλο αν καταλήξει στο κεφάλι κάποιου περαστικού από τα 15-20 μέτρα που έχει ύψος μια πολυκατοικία! Δεν είπαμε να δημιουργήσουμε πράσινες ταράτσες όλοι στα σπίτια μας αλλά ας δείξουμε λίγη ωριμότητα και ενδιαφέρον σε μικρά και απλά πράγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου