Όταν η ανωνυμία στα blogs λειτουργεί ως κουκούλα

Τα blogs είναι από τη φύση τους χώρος διαλόγου και ζυμώσεων. Η δημοκρατία μας πλέον γίνεται ιντερνετική και δίνει το πρώτο λόγο στους πολίτες. Πρέπει όμως οι πολίτες να εκφράζονται με ανώνυμα; Και βέβαια όχι! Με ψευδώνυμο ναι, αλλά ποτέ όμως ανώνυμα! Ποια αναγκαιότητα εν έτη 2010 αναγκάζει τον πολίτη να εκφραστεί ανώνυμα; Υπάρχει λογοκρισία; Υπάρχει μήπως διωγμός της ελευθερίας της έκφρασης; Όχι βέβαια! Δόξα το θεό ζούμε σε μια δημοκρατία με γερές βάσεις! Η υπεράσπιση της ανωνυμίας και όχι της χρήσης έστω ψευδώνυμου, θυμίζει τις δικαιολογίες των κουκουλοφόρων! Ποια η αναγκαιότητα της κουκούλας σήμερα; Καμία, λειτουργεί μόνο ως άλλοθι για αντικοινωνικές δράσεις και ενέργειες! Και επειδή πολλοί πρόλαβαν να σηκώσουν την πέτρα, απολαύστε τώρα το show που δίνεται σε νεόφερτο blog για την πόλη μας! Δεν είναι το πρόβλημα το αν το συγκεκριμένο blog χαρακτηρίζει το τάδε ή το δείνα ως «παπάρα» (sic), αλλά το τι λέγεται στους διαλόγους, που εξελίσσονται μεταξύ ανώνυμων αναγνωστών στα σχόλια κάθε ανάρτησης! Σωστό ξεκατίνιασμα, και μετά ελάτε να μου πείτε για δικαιώματα της ελευθερίας του λόγου κτλ… Είσαι «παπάρας», «λαμόγιο», «καρεκλοκένταυρος» «ανάπηρος»…. Αυτό είναι ελευθερία της έκφρασης του λόγου!

*Εγώ χαμογέλασα διαβάζοντας πολλά από αυτά, και η αλήθεια είναι πως από χτες το διαβάζω μανιωδώς, δεν σημαίνει όμως ότι θα βγω να υπερασπιστώ όσους χαρακτηρίζουν τον «εκδότη», τον «συν-εκδότη» , το πρόεδρο του Το.Συ.Ν. και όσου άλλους τα έχουν «ακούσει».