Για θερινό σινεμά στο Μοσχάτο

Χτες μετά από πολλά χρόνια αποφάσισα να πάω ξανά στο θερινό δημοτικό σινεμά στη πλατεία. Πήρα ένα φίλο τηλέφωνο και πήγαμε να δούμε το Robin Hood μιας και μας διέφυγε το χειμώνα που πέρασε. Μπαίνοντας μέσα θυμήθηκα αμέσως τα πρώτα μου σινεμά σαν μαθητής δημοτικού.
Ο χώρος από τότε ευτυχώς έχει αλλάξει ελάχιστα. Η τιμή του εισιτηρίου για τη βραδινή παράσταση φιλική, μόλις 5 ευρώ, ενώ μια μεγάλη μπίρα από το κυλικείο 2,5 ευρώ συνοδεία με παγωμένο ποτήρι! Το καλύτερο ακόμα είναι ότι είχε διάλειμμα! Πόσο μου έχει λείψει το διάλειμμα χάρη στα Village,  όπου πρέπει να κατουρηθείς ενώ βλέπεις την 3ωρη υπερπαραγωγή που πλήρωσες 9 ευρώ, με τον εκκωφαντικό ήχο και το απόλυτο σκοτάδι σαν να είσαι μόνος σου! Αναρωτιέμαι γιατί πάμε παρέα αφού για 2-3 ώρες ούτε βλέπουμε ούτε ακούμε ο ένας τον άλλο;!
Το μόνο που με χάλασε στη χτεσινή βραδιά ήταν η έλλειψη κόσμου. Η αλήθεια είναι από την άλλη, ότι αν  ήταν πολλοί και πάλι θα με χάλαγε, αλλά ζήτημα ήταν αν όλοι μαζί ήμασταν 15 άτομα. Δεν με πείραξε για μένα αλλά για το σινεμαδάκι, που κρίμα είναι να απομένει ένα από τα ελάχιστα πλέον στην Αθήνα θερινά σινεμά-μια πραγματική όαση και ο κόσμος να μην το προτιμά. Με 15 εισιτήρια λογικό είναι κάποια στιγμή να αρχίσουν να μην βγαίνουν και τα έξοδα και πιθανόν να αντιμετωπίσει την προοπτική του λουκέτου!
Κακά τα ψέματα το θερινό είναι επιχείρηση και αν η επιχείρηση έχει παραπάνω έξοδα από τα έσοδα κλείνει!
Για μένα πιστεύω ότι φταίει ο δήμος που δεν το έχει προβάλλει σωστά! Και αν η κρίση γεννά ευκαιρίες, η ευκαιρία για να αποτελέσει πόλο έλξης και για σινεφίλ εκτός Μοσχάτου είναι εδώ! Αρκεί να γίνει σωστή προβολή και διαφήμιση!
Εγώ από την μεριά μου, επειδή το ευχαριστήθηκα πολύ χτες σας το προτείνω ανεπιφύλακτα! Σας προτείνωνα δώσετε μια ευκαιρία στο ταπεινό θερινό της πόλης μας.
Στη τελική τόσες ταινίες θα παίξει δεν μπορεί να μη σας αρέσει καμία!