Μια γιορτή - Δυο παρελάσεις (μια γνώμη για τον εορτασμό της 28ης στο Μοσχάτο-Ταύρος)

Σαν δυο ξεχωριστές πόλεις γιόρτασαν το Μοσχάτο και ο Ταύρος την 28η Οκτωβρίου. Ξεχωριστές δοξολογίες με επισήμους, ξεχωριστά στεφάνια, ξεχωριστά χορευτικά δρώμενα και ξεχωριστές παρελάσεις. Τίποτα δεν φαίνεται να έχει αλλάξει σχεδόν 10 μήνες μετά την επίσημη διοικητική ένωση των δυο πρώην δήμων, αφού οι επίσημες εκδηλώσεις γίνονται εις διπλούν και χωριστά, προσθέτοντας όχι μόνο μεγαλύτερες επιβαρύνσεις στο ήδη ισχνό δημοτικό ταμείο αλλά συμβάλουν και στη καθυστέρηση δημιουργίας κλίματος καλής γειτονίας μεταξύ των κατοίκων του νέου δήμου. Σήμερα οι κάτοικοι του ενοποιημένου δήμου νιώθουν πιο ξένοι από ποτέ μεταξύ τους, ειδικά και μετά τα όσα εξελίχθηκαν κατά τη διάρκεια της απεργίας των εργαζομένων στους ΟΤΑ, με το καθαρό Μοσχάτο και το λιγότερο καθαρό Ταύρο για να μην αδικήσουμε τη δημοτική αρχή.
Με το ένα και με το άλλο πληθαίνουν οι φωνές ειδικά των Ταυριωτών γειτόνων μας, που λένε ότι νιώθουν σαν πολίτες β' κατηγόριας. Και μπορεί οι χαρακτηρισμοί σε σχόλια στα διάφορα blogs περί μοσχατιώτικης κατοχής κτλ να αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας, το σίγουρο είναι ότι δεν έχουν γίνει αποτελεσματικά βήματα προς τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των κατοίκων. 
Μια πρόταση λοιπόν προς αυτό το σκοπό θα ήταν να καθιερωθεί εναλλάξ εορτασμός των εθνικών εορτών σε Μοσχάτο και Ταύρο, στα πρότυπα του Αθήνα-Θεσσαλονίκη (25η Μαρτίου-28η Οκτωβρίου αντίστοιχα). Τις λεπτομέριες για το πως θα γίνει αυτό, μπορούμε να τις σκεφτούμε στη συνέχεια, προς το παρόν ας πάρουμε μια τέτοια τολμηρή απόφαση.